Toen de broeders van het rozenkruis in het begin van de zeventiende eeuw hun eerste manifest schreven, hadden zij geen gebouwen, geen plaatsen waar ze samenkwamen maar zij hadden wel een gemeenschappelijke geestelijke sfeer, waaruit zij putten. Het was een sfeer die was opgebouwd, die zorgvuldig was voorbereid en toebereid. Zij voelden zich gedragen, staand op de schouders van illustere voorgangers. En hun eigen enthousiasme, de toegewijde studie van die wijsheidsbronnen die aan hen vooraf gingen en hun onderlinge vriendschap, maakten dat de volheid van een inspiratie over Lees verder
