U zult hebben bemerkt dat de noodzakelijk geworden nieuwe gerichtheid op de nieuwe dag van openbaring, die nu nabij gekomen is, nochtans een zeer klassieke bodem heeft. Aan het einde van de Ariës-era werd deze boodschap aan de langzaam volwassen wordende mensheid gebracht. Door de gehele era van de Vissen heen werd zij door Lees verder →
In het middelpunt van de microkosmos, in het hart, bevindt zich het geestvonkatoom of het Christusatoom. Dit atoom behoort tot een andere natuur dan de atomen van de lichaamsgestalte. Het is het atoom waarvan een dichter zegt: “Een goddelijk atoom zou beter zijn dan duizend paradijzen”.
Wanneer dit goddelijke atoom in het hart tot werkzaamheid komt, gaat er een nieuwe, heiligende kracht van uit. Een nieuw licht begint zich dan in het hart te openbaren, hetgeen de geboorte van de nieuwe, de goddelijke ziel, genoemd kan worden.
Als dit nieuwe zielelicht, dit Christuslicht, in het hart gaat stralen en ons wezen binnenstroomt, worden alle atomen van onze persoonlijkheid door deze geestelijke stroom doorgloeid. Dan verandert procesmatig de polarisatie der atomen: zij worden vergeestelijkt.
Een nieuw bewustzijn is daarvan het gevolg.
Met andere woorden: via de nieuwe ziel en het nieuwe bewustzijn vloeit de geestkracht het lichaam binnen en brengt de transfiguratie van het lichaam tot stand; het herstel van de oorspronkelijke eenheid van lichaam, ziel en geest.
Dit is het mysterie van de evangelische wedergeboorte.
De zeven stralen stellen ons ten eerste voor het volstrekte leven, ten tweede de volstrekte liefde, ten derde de volstrekte intelligentie, ten vierde de volstrekte harmonie, ten vijfde de volstrekte wijsheid, ten zesde de volstrekte toewijding, en ten zevende volstrekte bevrijdende daad. En aangezien de zeven stralen elkaar bepalen, is het duidelijk dat er zeven maal zeven of negenenveertig aanzichten of stralen zijn, waaraan iedere kandidaat in het nieuwe mysterie zal hebben te voldoen.
Toen nu de dag van het pinksterfeest was gekomen, was Jeruzalem vol met vrome joden en proselieten van vele landen. De christenen waren allen in volstrekte harmonie bijeen. En terwijl zij in stil gebed verzonken waren, hoorden zij een geluid als het verwijderd rommelen van een komende storm.
Een vlammend licht verscheen en velen dachten, dat het gebouw in brand stond. Twaalf bollen, die op vuurballen leken, vielen van de hemel – één bol voor elk teken van de gehele cirkel van de hemelen, en op het hoofd van iedere discipel verscheen een bol van vlammend vuur. En iedere bol zond Lees verder →
‘En Johannes getuigde: Ik heb de Geest zien neerdalen uit de hemel als een duif, en hij bleef op hem. En ik kende hem niet, maar hij die mij gezonden heeft om te dopen met water, die had tegen mij gezegd: Op wie u de Geest zult zien neerdalen en op hem blijven, die is het die met de heilige Geest doopt. En ik heb gezien en getuigd dat híj de zoon van God is.’
U bemerkt dat in dit woord van Johannes een onderscheid wordt gemaakt tussen Geest en Heilige Geest, wanneer zij op een mens neerdalen en op hem kan blijven. Dit is een uiterst leerzaam en Lees verder →
‘Op zekere dag streek een zwerm vogels van over de hoge bergtoppen in het dal neer. Plotseling maakte één vogel zich van de andere los. Matheus, die terstond onder de indruk geraakte, verloor de vogel niet uit het oog, die met een kalme, regelmatige vlucht naderde. ‘Ach’, zei hij bij zichzelf, ‘een duif!’ Dit woord bracht hem zo in verwarring dat hij, terwijl hij zijn ogen op het symbolische dier gericht hield, op de knieen viel. ‘De duif …! De duif…!’ Het was hem alsof zich een verandering in hem voltrok.’ (A. Gadal in Op weg naar de Heilige Graal).
Geef ruimte aan de duif met de witte vleugelen!
Het is de duif, die bij de vloed op aarde,
uitvloog over Lees verder →
Alle dagen waren de twaalf apostelen in Jeruzalem bijeen. Zij verrichtten hun werkzaamheden nauwgezet en spraken met elkaar over de grote, verantwoordelijke taak die hun was opgedragen. Zij verlangden er vurig naar om Lees verder →
De aanraking van de Heilige Geest, zijn straalwerking, voert de leerling midden in het werkelijke leven in en tot een intense arbeid. Want de redding van één mensenkind betekent tegelijkertijd de roeping en de opwekking van vele anderen.
U staat op het pad zodra de Heilige Geest u aangeraakt heeft met zijn stralingskracht, u daarvoor vatbaar blijkt en u daarop reageert. En als u dan reageert, dan is het altijd zo, dat u door Lees verder →
Drie sluimerende vermogens moeten zich in het leven van de leerling openbaren: het vermogen tot een nieuwe wil, het vermogen tot een nieuwe wijsheid, en het vermogen tot een nieuwe werkzaamheid.
De mens heeft een wil, doch deze is bandeloos terzake van het ene en experimenteel of speculatief terzake van het andere. De uitkomst van een wilsinspanning staat nooit van te voren vast en mocht dat in enige zaak het geval zijn, dan tast men Lees verder →
